هادی معصومی زارع | این روزها بیش‌تر از هر چیزی می‌نشینم و به این می‌اندیشم که به راستی در غیاب سازمان، امثال عماد و مصطفی و سمیر را چه چیز تربیت کرد و پروراند؟ این سه جوان‌مرد نه فرماندهانِ نظامیِ صرف که بیش از آن نماد کارآمدی نهضت‌اند. سازمان ضروری است. اما برای پیش‌برد امر نهضت کافی نیست. کمینه‌ی ضمانت توفیق نهضت، امکان کنش‌گری لایه‌های غیرکارمندی در آن است.