هادی معصومی زارع | چیزی که اما این چندساله‌ی اخیر و به ویژه دو سفر اخیر در پیش و پس از طوفان اقصی توجهم را به خود جلب کرده است، باز شدن پای دو جریان سنّتی و مناسک‌گرای شیعی به عرصه حیات اجتماعی و پهنه‌ی زیست مذهبی جامعه‌ی شیعیان است. با تمام مظاهری که از آن می‌شناسیم. دیوارنویسی‌هایی تحریک‌آمیز، سبک زیست هیئتی، پوشش‌های خاص، ادبیات طائفه‌ای، مواضع عافیت‌طلبانه و الخ.