در این گزارش آمده است: تداوم تنش و مورد هدف قرار گرفتن مسیر کشتیرانی در دریای سرخ و آبراهههای اطراف یمن، منجر به کاهش حدود 60 درصد عبور و مرور کشتیها نسبت به یک سال عادی شده و حتی برای آن دسته از کشتیهای غربی که شجاعت به خرج میدهند، هزینه بیمه برای عبور از تنگه باب المندب به شدت افزایش یافته است.
آدون هالورسن، مدیر بخش اورژانس انجمن مالکان کشتی در نروژ در این باره گفت: نروژ که دارای پنجمین ناوگان تجاری جهان و یکی از بزرگترین بیمه حوادث کشتیرانی بینالمللی است، از زمان شروع حملات در دریای سرخ در اکتبر 2023، قیمتها را 100 برابر افزایش داده و به حدود 1 درصد ارزش هر کشتی در هر ترانزیت از دریای سرخ رسانده است.
قیمت بالای مسیر های ترانزیتی و کشتیرانی خاورمیانه، افزایش هزینهها و ترس از اصابت پهپادها و موشکهای انصارالله باعث شده است که برخی از کشتیرانان قطب شمال را به عنوان یک جایگزین در نظر بگیرند، زیرا گرم شدن نسبی هوا و آب شدن یخها پتانسیل جدیدی را در به اصطلاح مسیر دریای شمال باز کرده است.
مسیر دریای شمال که از دریای بارنتس در نزدیکی مرز روسیه با نروژ تا تنگه برینگ بین سیبری و آلاسکا کشیده شده است، برای قرنها مورد توجه قدرتهای بزرگ دریایی بهعنوان میانبر احتمالی برای سفر دریایی بین اروپا و آسیا در نظر بوده است، اما منطقه آب و هوای منجمد و سرد و مسیر نسبتا دور چنین جاه طلبیهایی را غیرممکن کرده بود.
تغییرات اقلیمی در قطب شمال چهار برابر سریعتر از هر جای دیگر روی این سیاره رخ میدهد و سطوح عظیم ذوب یخها در این منطقه ناشی از افزایش دمای جهانی، به گمانهزنیها درباره تجاری شدن مسیر در آینده نزدیک منجر شده است.
رفتن به شمال امیدوارکننده به نظر می رسد زیرا این مسیر حدود 8000 مایل بین برخی از نقاط اروپا و آسیا است در حالی که مسیر کانال سوئز حدود 13000 مایل است. توانایی کاهش حدود 5000 مایل از سفر کشتی به معنای زمان سفر بسیار سریعتر است که یک مزیت بزرگ در دنیای امروز به حساب میآید.
اما آدون هالورسن، مدیر بخش اورژانس انجمن مالکان کشتی در نروژ نظر دیگری دارد و این مسایل را کافی نمیداند. وی قائل است که مقامات روسیه بیشتر مسیر دریای شمال را کنترل می کنند که حدود 70 درصد از قطب شمال است و کشتیهایی که می خواهند از این مسیر استفاده کنند، باید مجوز روسها را گرفته و هزینههای ترانزیت را به آنها بپردازند. با توجه به روابط کنونی بین بسیاری از کشورهای غربی و روسیه در بحبوحه جنگ اوکراین، این یک چالش آشکار است.
آبهای نزدیک به خط ساحلی که برای کشتیرانی ایمنترند نیز بسیار کم عمق هستند، به این معنی که کشتیرانان باید ظرفیت خود را کاهش دهند و از کشتی های کوچکتر از کشتی های کانتینری استفاده کنند یا در فاصله بیشتر از ساحل که آب و هوا بسیار بدتر دارد حرکت کنند. همچنین توانایی بسیار کمی برای ورود قایقهای جستجو و نجات به منطقه وجود دارد.
به گفته کارشناسان، چین ممکن است علاقه مند به تلاش برای عبور از مسیر دریای شمال باشد تا موقعیت رو به رشد قدرت خود را به نمایش بگذارد. با این حال، انجام این کار میتواند محدودیتهای شراکت «بی حد و مرز» چین و روسیه را مورد آزمایش جدی قرار دهد.
مهمترین دارایی استراتژیک روسیه امروز ناوگان شمالی در قطب شمال است. و این یکی از حوزههایی است که آنها میخواهند چین را در فاصلهای مشخص نگه دارند. مرکز مطالعات استراتژیک و بین المللی، یک اندیشکده مستقر در واشنگتن، سال گذشته گزارش داد که روسیه دارای سه پایگاه اصلی در منطقه، 13 پایگاه هوایی و 10 ایستگاه راداری است و پایگاه زیردریایی ناوگان شمالی در گادجیوو تنها حدود 125 مایل از مرز فنلاند، که اکنون سرزمین ناتو است، فاصله دارد.
اما حقیقت این است که شمال برای چین نیز مفید نیست. بیشتر صادرات چین از استان های جنوبی این کشور مانند گوانگدونگ انجام می شود که به جای مسیرهای شمالی، دسترسی آسان تری به خطوط کشتیرانی جنوب دارند و کشتیرانی از جنوب برای آنها منفعت و سرعت بیشتری دارد. علاوه بر آن، کشتیهای چینی مورد حمله در دریای سرخ قرار نمیگیرند و بیمه این کشتیها ارزان تر است.