مجله آمریکایی فارین پالسی در تازهترین مقاله خود به روابط هند و اسرائیل پرداخته است. در این مقاله آمده است که در حال حاضر این دو کشور از لحاظ اقتصادی، سیاسی و نظامی بسیار نزدیک هستند. همچنین وجه مشترکی بین دولت های هند و اسرائیل وجود دارد و آن خصومت اعلام شده آنها با اقلیتها به ویژه مسلمانان است.
این مقاله نشان می دهد که این روابط دوجانبه از زمان به قدرت رسیدن نارندرا مودی، نخست وزیر هند و بنیامین نتانیاهو، همتای اسرائیلی وی، به شدت تقویت شده است و نشان می دهد که این ارتباط دو طرف را قادر میسازد نقش گستردهتری در خاورمیانه و به ویژه خلیج فارس ایفا کنند.
بر اساس این مقاله، روابط دو طرف همواره با دلهره همراه بوده است. هند مشتاق حمایت از دولتی مبتنی بر مبنای مذهبی نیست، علاوه بر آن در روابط خارجی خود با مسائل عربی بیشتر همدل است.
مودی و نتانیاهو
با این حال، از زمانی که حزب بهاراتیا جاناتا قدرت را به دست گرفت و مودی در سال 2014 به قدرت رسید، همه چیز به تدریج تغییر کرد. روابط دو طرف تقویت شد و زمینههای مختلف را تحت پوشش قرار داد. از کشاورزی و گردشگری گرفته تا همکاری های امنیتی و نظامی.
این مقاله به نقل از روزنامه نگار عیسی آزاد گفت که مشارکت رو به رشد هند و اسرائیل بر اساس همگرایی دیدگاههای ایدئولوژیک در مورد برخورد با اقلیتهای قومی، علاوه بر تبادل منافع نظامی و اقتصادی است.
وجه مشترک دولتهای هند و اسرائیل – به گفته نویسنده – خصومت اعلام شده آنها با اقلیتهاست. مسلمانان در هند و عمدتاً اعراب مسلمان در اسرائیل.
آزاد معتقد است که علیرغم اینکه هر یک از آنها در مورد علاقه خود به حفظ حقوق اقلیتها سروصدا میکنند، مودی و نتانیاهو هر دو میخواهند کشورهای خود را به دموکراسیهای قومی تبدیل کنند که اکثریت هندو در هند و یهودیان در اسرائیل را ترجیح میدهند.
این در کتابی آمده است که آزاد اخیراً در این زمینه منتشر کرده است و مقاله ای در فارن پالیسی در مورد آن با عنوان «وطنهای متخاصم: اتحاد جدید بین هند و اسرائیل» صحبت کرده است.
تحول کامل
این مقاله یادآور میشود که هند همیشه در رابطه با اسرائیل محافظه کار بوده است. در سال 1947 به طرح تجزیه فلسطین رای منفی داد و همچنین در سال 1948 در مجمع عمومی سازمان ملل به پذیرش اسرائیل به عنوان کشور رای منفی داد و تا سال 1950 آن را به رسمیت نشناخت . در سال 1953 به آن اجازه داد تا در بمبئی کنسولگری ایجاد کند و با اسرائیل همکاری محدود و مخفی داشت.
از سوی دیگر، همانطور که گزارش نشان میدهد، اسرائیل مشتاق بود تا تدارکات نظامی مهمی را برای هند فراهم کند، همانطور که در جنگ مرزی با چین در سال 1962 و جنگ با پاکستان در سالهای 1965 و 1971 اتفاق افتاد.
فارین پالیسی فاش کرد که تمامی تماسهای بین دو طرف محرمانه باقی مانده است و هند همیشه از علنی کردن آنها تا سال 1991، زمانی که دو طرف توافق کردند پس از کنفرانس مادرید روابط دیپلماتیک کامل برقرار کنند، خودداری کرده است.
هند فناوری نظامی پیشرفتهای را از اسرائیل به دست آورد و در سال 2021 پس از اینکه ثابت شد نرامافزار جاسوسی اسرائیل پگاسوس را خریداری کرده است، که در کشورهای مختلف برای جاسوسی از فعالان حقوق بشر و روزنامه نگاران مورد سوء استفاده قرار می گرفت، در داخل هند پرسش هایی در مورد جدیت دولت مودی در مراقبت از آزادیهای مدنی و حقوق مخالفان غوغا به پا شد.