در سال 1967، رژیم صهیونیستی ساکنان عِمواس، روستای فلسطینی در شمال غربی بیت المقدس را که در جریان جنگ شش روزه تصرف شده بود، بیرون کرد و شهر را ویران کرد.
امروزه بقایای آن و سه روستای نزدیک دیگر در زیر درختان اکالیپتوس و بلوط غیر بومی به عنوان بخشی از پارک آیالون کانادا مدفون شده است و به سختی اثری از زندگی ساکنان سابق آن باقی مانده است.
بیش از 180 روستای فلسطینی، که ساکنان آن در جریان «نکبت» و پاکسازی قومی فلسطین در سالهای 1947-1948 آواره شدند، اکنون مکانهای تفریحی رژیم صهیونیستی هستند.
پس از تأسیس دولت رژیم صهیونیستی در سال 1948، سازمانهای دولتی و سازمانهای غیرانتفاعی مانند صندوق ملی یهودیان بر اساس این افسانه صهیونیستی که استعمار باعث «شکوفایی صحرا» میشود؛ شروع به تبدیل روستاهای خالی از سکنه فلسطین به فضاهای سبز کردند.
ناژوان برکدار مدیر رسانهای و مسئول انجمن «Zochrot»، یک سازمان غیر دولتی که به رسمیت شناختن روز نکبت در جامعه رژیم صهیونیستی را ترویج میکند، گفت: این واقعیت که برخی از این جنگلها نامی ندارند، مراقبت و نگهداری نمیشوند و برای پیادهروی یا هر نوع فعالیتی قابل دسترسی نیستند، نشان میدهد که هدف آنها تنها تصرف زمین و پوشاندن بقایای روستاها برای جلوگیری از بازگشت پناهندگان است.
حیدر ابو غوش، که در سن 14 سالگی از روستای عِمواس اخراج شد، تصدیق کرد که بسیاری از ساکنان روستا که پناهنده شدهاند، حتی نمیتوانند از سرزمینی که زمانی متعلق به آنها بود دیدن کنند.
ابو غوش گفت: «این منطقه به یک پارک تفریحی برای یهودیان رژیم صهیونیستی یا هر کسی که میتواند به آنجا برود تبدیل شده و متأسفانه مردم روستا که هنوز در کرانه باختری زندگی میکنند نمیتوانند به آنجا بروند.
ابو غوش پس از آواره شدن، در رام الله در کرانه باختری بزرگ شد. امروز او فقط میتواند به زمین خود دسترسی داشته باشد زیرا زمانی که با یک زن فلسطینی با تابعیت رژیم صهیونیستی ازدواج کرد، تابعیت رژیم صهیونیستی را دریافت کرد.
![صندوق ملی یهودیان](http://syaaq.com/wp-content/uploads/2023/05/863560608-300x169.jpeg)
نقش صندوق ملی یهودیان در پنهان کردن تاریخ
صندوق ملی یهودیان در سال 1901 در جریان کنگره صهیونیستی در سوئیس ایجاد شد و وظیفه خرید زمین در فلسطین برای اسکان یهودیان را دارد.
این فرآیند معمولاً از طریق مالکان غایب انجام میشد، اما زمانی که فلسطینیها از تلاشهای صندوق ملی یهودیان در دهه 1920 مطلع شدند، از فروش زمین خود به این سازمان خودداری کردند. صندوق ملی یهودیان سپس به روشهای موذیانهتری برای تصاحب زمین، مانند استخدام فلسطینیها در صندوق، برای خرید قطعات زمین اقدام کرد.
با تأسیس رژیم صهیونیستی، تقریباً 90 درصد از زمینهای فلسطینی که در جریان نکبت تصرف شده بود، تحت دستورات و قوانین نظامی رژیم صهیونیستی به مالکیت دولت و صندوق ملی یهودیان منتقل شد.
نوگا کدمن، راهنمای تور رژیم صهیونیستیی و نویسنده کتاب پاک شده از فضا و آگاهی (Erased from Space and Consciousness) در رابطه با رژیم صهیونیستی و روستاهای خالی از سکنه فلسطین در سال 1948، توضیح داد که صندوق ملی یهودیان کارزار جنگلکاری خود را آغاز کرد تا فلسطین را شبیه کشورهای اروپایی کند که شهرکنشینان صهیونیست از آنجا آمدهاند. اما پس از سال 1948، کاشت درخت راهی برای پنهان کردن تاریخ فلسطین شد.
کدمن گفت: «آنها روستاها را مکانی خشونت آمیز علیه یهودیان یا رژیم صهیونیستیها و یا به عنوان مقصدی برای اشغال معرفی میکنند، بدون اینکه در مورد آنها به عنوان مکانهای مدنی که قبلاً خانوادهها در آن زندگی میکردند صحبت کنند. آنها هرگز دلایل واقعی خالی بودن آن مکانها را نیز توضیح نمیدهند.
کدمن توضیح داد که اطلاعات ارائه شده در این پارکها به تقویت روایت نادرست کشوری با اکثریت یهودی کمک میکند.
کدمن گفت: «این بخشی از سازوکار شکل دادن به آگاهی یا عدم آگاهی رژیم صهیونیستی نسبت به داستان کامل تاریخ و جغرافیا در این کشور است.
روز نکبت هرگز تمام نمیشود
برکدار تاکید کرد که کمپین جنگلسازی صندوق ملی یهودیان به پایان نرسیده است و توضیح داد که چگونه پاکسازی از طریق تغییر محیط زیست و تبدیل شدن آنها به پارکها و تفرجگاهها ادامه دارد. برکدار گفت: صندوق ملی یهودیان تنها نقشی در آوارگی فلسطینیان در سال 48 ایفا نکرد. آنها امروز هم به ایفای این نقش ادامه میدهند. صندوق ملی یهودیان در حال حاضر به توسعه شهرکنشینی یهودیان در مناطق فلسطینی مانند جلیل و نقاب (یا صحرای نقب) میپردازد.
برکدار گفت: این پروژهها به منظور انتقال بیشتر فلسطینیها و تصاحب زمینهای بیشتری ساخته میشوند. ایده تنها این نیست که فلسطینیان را از تصرف این سرزمین، یا خرید زمین و گسترش آن منع کند. ایده همچنین این است که تا آنجا که ممکن است زمین را از افرادی که ممکن است درخواست بازپسگیری زمین را داشته باشند، گرفته شود.
در حالی که بسیاری از پناهجویان فلسطینی از بازگشت به خانه خود منع شدهاند، ابو غوش از روستای سابق خود بازدید میکند تا تاریخ این سرزمین را برای خبرنگاران و گردشگران توضیح دهد.
ابو غوش گفت: من آن را دوست ندارم، اما باید بروم و فقط در مورد آنچه اتفاق افتاده است صحبت کنم.حتی پس از گذشت بیش از 50 سال، من هنوز نگران هستم و گاهی حتی سخت است که جلوی گریه ام را بگیرم.
علیرغم اینکه رژیم صهیونیستی خاطرات فلسطینیها را از بین میبرد اما این سرزمین همچنان مقاوم است و مردم فلسطین با آن که میدانند بازگشت آسان نیست برای آن تلاش میکنند.
تقریباً در هر محله فلسطینی یا در هر پارک میتوانیم رد پای صندوق ملی یهودی را ببینیم. و این به ما میگوید که اگر به اطراف نگاه کنید، چیزهایی وجود دارد که میتواند به شما کمک کند تا بفهمید که اینجا سرزمین فلسطین بوده است.
منبع: العربی الجدید