کویت در چارچوب تنوعبخشی به منابع درآمدها و تأمین نیازهای غذایی و آبی، بهدنبال گسترش دایره سرمایهگذاری های خود در خارج است.
منابع مالی کویت بر دو شاخه اصلی استوار است: درآمدهای نفتی و صندوق دولتی؛ اما این صندوق در بودجه کشور منظور نمیشود و بلکه برای نسلهای آینده ذخیره میشود؛ بنابراین بودجه کشور وابستگی نزدیک به ۹۰ درصدی به درآمدهای نفتی دارد.
کویت نیز مانند عموم کشورهای حاشیه خلیج، با چالش بزرگ آب مواجه است؛ که از فقیرترین کشورهای جهان از نظر منابع طبیعی آب به شمار میروند.
دولت کویت ماه گذشته سازمان سرمایهگذاری را مکلف به همکاری با شرکتهای جهانی فعال در زمینه آب، غذا، دارو، برق و مسکن کرد.
وزارت بازرگانی کویت نیز در ماه آگوست تشکیل سه کمیته ویژه تقویت امنیت غذایی را تصویب کرد.
کویت در همین راستا، ماه گذشته پروژههایی به ارزش ۱.۵ تا ۲ میلیارد دلار در زمینه امنیت غذایی با قزاقستان، و چندین توافقنامه به ارزش ۱۰ میلیارد دلار نیز با پاکستان امضا کرد.
به گفته کارشناسان بورسهای خلیجی به دلیل وابستگی به بازارهای مالی غرب، دچار زیان هنگفتی شدهاند؛ از همین رو، این کشورها از یکسو نیازمند تنوعبخشی به سرمایهگذاریها، و از دیگر سو، تمرکز بر هدایت سرمایهها به کشورهای عربی و اسلامی هستند.
درعین حال، این سرمایهگذاریها نباید متمرکز بر یک کشور باشد؛ و از آنجا که چالش اقتصادی آینده جهان، نه تنها تنوع و گسترش بازدهی سرمایهگذاری، بلکه تأمین مواد غذایی نیز خواهد بود، لذا این سرمایهگذاریها باید به کشورهایی با پتانسیل بالای منابع طبیعی هدایت شود.
سرمایهگذاری در زمینه امنیت غذایی در کشورهای دارای پتانسیل، قابلیتها و منابع طبیعی عظیم، اولویت کشورهای عربی حاشیه خلیج فارس است؛ و توافقات اخیر کویت با پاکستان، نقطه آغازی در این مسیر به شمار میرود.
منبع: العربیالجدید