آیت الله سید مهدی الخرسان از علما و نویسندگان برجسته عراق در سن ۹۸ سالگی در نجف اشرف دار فانی را وداع گفت.
ایشان در شرح حال خويش مىنويسد: «بنا بر آنچه كه پدرم گفته است من در نجف اشرف به تاريخ نهم رجب 1347ق، زاده شدهام. قبل از اينكه به مكتبخانه بروم مادرم مرا قرآن آموخت و وقتى وارد مكتب شدم خواندن و نوشتن بلد بودم. بعد از آن دروس حوزه را شروع كردم و دروس سطح و خارج را در حوزه علميه نجف نزد اساتيد بزرگوار گذراندم.
براى تحصيل من مجالس علم بهترين مدرسه بوده است؛ مخصوصا يكى از آنها را كه مرحوم پدرم به مدت سيزده سال در خاندان ما، هر روز عصر برگزار مىكرد. همچنين مجلسى علمى كه هر پنجشنبه صبح در خانه ما برگزار مىشد. من در اين مجالس با حديث و رجال حديث و مشايخ علما آشنا شدم كه بخشى از آن را در كتاب «ذكرياتي في حياتي» نقل كردهام.
بعد از رحلت پدر، مجلسى را هر جمعه برگزار مىكنم. در اين مجلس كه نزدیک اذان ظهر برگزار مىشود درباره مناسبتها و مسائل علمى صحبت مىشود. اهل دانش در اين مجلس شركت مىكنند، مردم عادى هم در اين مجلس حضور مىيابند.
به سال 1388ق، براى اداى فريضه حج به مكه مشرّف شدم و آثار حج و منافع آن را لمس كردم كه آشنايى با اساتيد دانشگاههاى مختلف اسلامى از جمله عطاس، يكى از علماى فرهيخته و صالح، يكى از فوايد آن سفر بود. آشنايى با او (عطاس) براى من سعادتى بود. او از بزرگان ادب است كه در مكه سكنى داشت و در مجلات عربى به دقيق بودن و قوّت علمى ستوده مىشود. او مرا با بسيارى از علماى آنجا آشنا كرد. محبت و3ى به من بعد از اينكه به نجف برگشتم ادامه داشت.
براى بار دوم كه در سال 1389ق، به مكه مشرّف شدم، او از من پذيرايى كرد و مرا اكرام نمود كه نشان از خلق و خوى بزرگوارانه او بود، سپس نسخهاى از كتاب «تذكرة الألباب بأصول الأنساب» بتّى را كه خود استنساخ كرده بود، به من هديه كرد تا آن را تحقيق كنم.
به سال 1394ق، نيز به مكه مشرّف شدم و نسخهاى از كتاب را كه تحقيق كرده بودم، به استاد عطاس هديه كردم و او بسيار خوشحال شد و مقدمهاى بر كتاب نگاشت كه در چاپ كتاب آن را آورديم.
اساتيد
دانشهاى ابتدايى و سطوح را از پدرم و شيخ محمدرضا عامرى، سيد محمود حكيم، شيخ محمدعلى تبريزى، شيخ على سماكه حلى و شيخ صادق قاموسى فراگرفتم.
سپس از محضر درس حضرات آيات عظام سيد ابوالقاسم خوئى (م 1413ق)، سيد عبدالهادى شيرازى و سيد محسن حكيم بهره بردم.
مشايخ من در نقل حديث و روايت عبارتند از مرحوم پدرم و شيخ محمدمحسن، معروف به آقابزرگ تهرانى (م 1389ق)، سيد حسن بجنوردى (م 1395ق)، سيد محمدصادق بحرالعلوم (م 1399ق)، سيد على بهبهانى (م 1395ق)، سيد عبدالاعلى سبزوارى (م 1414ق)، سيد مرتضى خلخالى (م 1411ق)، سيد على بهشتى و از علماى اهل سنت: سيد علوى بن عباس مالكى مكى، شيخ حماد انصارى، شيخ محمد ابىاليسر بن عابدين مفتى شام، شيخ محمدصالح قادرى شامى، سيد بن حمزه نقيب شامى، الحبيب محمد بن علوى حضرمى مالكى و مجدالدين مؤيدى اليمانى مىباشند.
برخی از تألیفات آیتالله خرسان به شرح زیر است: مقدمات كتب تراثية در دو جلد؛ «حديث الرزية»؛ «السجود على التربة الحسينية»؛ «علي إمام البررة، نظم السيد أبوالقاسم الموسوي الخوئي – ۳ جلد»؛ «نهاية التحقيق، فيما جرى في أمر فدك للصديقة والصديق بالنص والتوثيق»؛ «حي على خير العمل»؛ «المحسن السبط، مولود أم سقط»؛ «موسوعة ابن إدريس الحلي»؛ «نشوة الأماني در ۷۸ بیت در شرح نسب آل الخرسان»؛ «دانشنامه عبد الله بن عباس»؛ «نافذة على التاريخ في ربع قرن، من الصحيح الصريح والى الصريخ الذبيح»؛ «غريب القرآن»؛ «نشوة الأماني»؛ «رسالة في الشورى»؛ «قلائد العقيان في تاريخ آل الخرسان»؛ «انتخاب الحِسان في لسان الميزان»؛ «مزيل اللبس في مسالتي شق القمر ورد الشمس».
سال گذشته کنگره «امناء الرسل» در تکریم شخصیت علمی وی، پس از تدوين دانشنامه ۴۶ جلدی ایشان، با حضور اندیشمدان، علما و صاحبان مقالات در نجف، قم و مشهد برگزار شد.