پیدایش و تأسیس
گروه عباد الرحمن در سال 1978 توسط گروهی از جوانان سنگالی که تحت تأثیر ایدئولوژی اخوان المسلمین بودند،تأسیس شد. این گروه متقاعد به ضرورت ایجاد یک جریان دعوتی و فکری که هویت اسلامی و عربی را به مردم سنگال بازگرداند، که بسیاری از ویژگیهای آن توسط دولت استعماری فرانسه پاک شده بود.
بیشتر بنیانگذاران این گروه به اتحادیه فرهنگی اسلامی تعلق داشتند تا اینکه در سال 1976 پس از اختلاف نظر با رهبری اتحادیه از این اتحادیه اخراج شدند. این گروه شهر تیس را که در هفتاد کیلومتری غرب پایتخت، داکار قرار دارد، به عنوان یکی از مهم ترین دژهای مذهبی و آموزشی خود انتخاب کرده است.
اکثر اعضای مؤسس، فارغ التحصیل هیئت های دانشجویی هستند که در برخی از کشورهای عربی مانند مراکش، الجزایر، مصر، سودان و عربستان سعودی تحصیل کرده اند و با جریانات اسلامی اصلاح طلب آشنا شده و تحت تأثیر رویکرد فکری آنها قرار گرفته اند.
جهت گیری ایدئولوژیک
هدف گروه عباد الرحمن ایجاد یک جامعه اسلامی واقعی در سنگال است و به دنبال احیای ارزشهای اسلامی در جامعه و پیوند مجدد آن با تاریخ فرهنگ اسلامی است.
این گروه خود را «نهضتی جامع اسلامی میداند که بر دعوت، تربیت و اصلاح زندگی و امور عمومی کشور از طریق روش معتدل تمرکز دارد» و پروژهاش مبتنی بر تلاش برای اصلاح فرد، خانواده، جامعه، دولت و کمک به همراهی دیگران در اصلاح جامعه سنگال است.
اگرچه این جنبش بر ارتباط نزدیک فکری خود با اخوان المسلمین و الهام گرفتن از الگوهای بسیاری از فعالیت های فکری و جنبشی از این گروه تأکید می کند، اما عضویت خود در سازمان بین المللی اخوان را رد می کند.
پایگاه ها
از بدو تأسیس تاکنون، توجه جنبش به آموزش معطوف بوده و دهها مدرسه برای تدریس علوم عربی و اسلامی در مناطق مختلف کشور تأسیس کرده و فعالیتهای تبلیغی و آموزشی خود را بر مؤسسات آموزشی عمومی متمرکز کرده است.
برخی معتقدند که نفوذ این گروه در جامعه سنگال آشکار شده است. زیرا شاهد گسترش حجاب در سنگال و ساخته شدن مساجد در موسسات آموزشی هستیم و این فعالیتها علیرغم مخالفت شدید جنبش های لائیکی صورت میگیرد.
این گروه موفق به ایجاد تشکل های دانشجویی موثری شد که برخی از آن ها مانند جنبش دانشجویان و دانش آموزان گروه عباد الرحمن. همچنین برخی تشکلها از نظر فکری به آنها نزدیک هستند مانند انجمن دانشجویان و دانش آموزان مسلمان در سنگال.
اختلاف نظر بر سر چشم انداز و راهبردهای این گروه، دلیل اصلی شکافی بود که این گروه در اوایل دهه 2000 تجربه کرد، زمانی که چهره های برجسته آن را ترک کردند و حزب جنبش اصلاحات برای توسعه اجتماعی را تأسیس کردند، که دو کرسی از 150 کرسی پارلمان را در انتخابات سال 2013 به دست آورد.
این گروه به رد مشارکت مستقیم سیاسی ادامه داد و به ثبت مواضع خود در مورد برخی رویدادهای مهم ملی با صدور بیانیهها بسنده کرد، اما در توصیههای کنفرانس دهم خود که در ژانویه 2012 برگزار شد، بر ضرورت ایجاد یک چارچوب حزبی مورد حمایت این گروه و تغذیه انسانی و مالی به عنوان جبهه سیاسی آن تاکید کرد. و حمایت رسمی خود را از رئیس جمهور ماکی صال در انتخابات ریاست جمهوری که در مارس 2012 برگزار شد، اعلام کرد.
منبع: الجزیره