در روزهای گذشته، حسابهای توییتری در عربستان از جمله «معتقلی الرای[1]» از ناپدید شدن و دستگیری محمد الویشی، تستر غذایی لیبیایی ساکن عربستان، خبر دادند. او در چند ماه اخیر به تولید محتوا در زمینه ارزیابی غذای رستورانهای مختلف در عربستان میپرداخته و در آخرین ویدیویی که از خود منتشر، از رستورانی به نام «الرومانسیه» انتقاد تندی کرده و کیفیت غذای آن را به شدت زیر سوال برده است. چند روز پس از انتشار این فیلم، ارتباط وی با همه نزدیکانش قطع شده و کسی از او خبری ندارد.
ناپدید شدن یا به عبارت دیگر، دستگیری او، حواشی زیادی در فضای ایکس در عربستان ایجاد نمود. منتقدان حکومت سعودی این رخداد را ادامه نقض حقوق بشر در این کشور دانستهاند. آنها گلهمندند که مقامات مربوطه به جای پاسخگویی به دلیل فساد و کمکاری محرز رستوران، الویشی را دستگیر کرده و حتی او را ناپدید کردهاند. منابع محلی تایید کردهاند که پس از انتشار این فیلم، گزارشی علیه وی تنظیم شد که به نظر میرسد از سوی صاحب رستوران و مقامات بالاتر مرتبط با او بوده است.
منتقدین میگویند مرغ گندیدهی نشان داده شده در فیلم همان رژیم بنسلمان است که کشور را به چنین وضعیت اسفناکی دراورده است که به زوار حرمین و ساکنان عرب آن توهین میشود.[2]
از سوی دیگر، حسابهای مرتبط با حکومت (از جمله ذباب الکترونی بنسلمان) معتقدند الویشی پیش از این هم رفتارهای غیرمودبانهای انجام داده و حتی در همین رستوران الرومانسیه، دختری را مورد آزار و اذیت قرار داده است. از این رو، مسئولان این رستوران حق اعلام شکایت از این بلاگر را داشتهاند و او به دلیل بیادبی خود باید جریمه پرداخت کرده و ممنوعالفعالیت شود.
دولت سعودی که برای تطهیر چهره خود و زدودن سیاهیهای ناشی از سوابق فاجعهبار حقوق بشری تلاش کرده تا این کشور را سرزمینی آزاد برای هرگونه فعالیت اجتماعی نشان دهد و بر قانونمداری و وجود چارچوبهای مشخص برای این فعالیتها تاکید میکند، در موارد متعددی نشان داده است که این چارچوبها هرگز بر اساس احترام به حقوق انسانها و حقوق بشر به معنای رایج در عرصه بینالملل نبوده است. در ماههای اخیر و متعاقب جنگ غزه، موارد بسیاری از دستگیری عمرهگزاران و زائران حرم الهی در مکه به گوش رسیده که دلیل آن صرفا پافشاری بر آرمان فلسطین و پیگیری هدف آزادی مردم غزه بوده است. در این دستگیریها نیز حکومت دلایل و چارچوبهای خودساخته و بی پایهای را مستمسک خود قرار داده است. اما پرواضح است که خط قرمز اصلی حکومت سعودی، نه قوانین اجتماعی و حقوق بشری و نه آزادیهای مشروع اجتماعی، بلکه متزلزل شدن جایگاه و ثبات حکومت است. به عبارت دیگر، هر گونه فعالیت در این کشور، مادامی که احساس خطری برای حکام سعودی ایجاد نکند، میتواند بدون هیچ محدودیتی ادامه داشته باشد. حتی اگر این فعالیتها مغایر با سنت، شرع و عرف جامعه سعودی بوده باشد.